Σε μια D/s σχέση ποιος έχει πραγματικά τον έλεγχο

 

Σε μια σχέση Κυριαρχίας/υποταγής , υπάρχει η εντύπωση ότι ο Κυρίαρχος έχει τον έλεγχο της σχέσης και η υποτακτική δίνει τα πάντα της σε Εκείνον, όπως επίσης ότι εκείνη ψάχνει κάποιον που μπορεί να την ελέγχει και να την υποτάσσει.

Είναι τόσο παραπλανητικό όλο αυτό όμως…. Η υποτακτική είναι αυτή που παίρνει της αποφάσεις σε όλη την σχέση. Πρώτον με την απόφαση της να μπει σε μια τέτοια σχέση , δεν είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Είναι συνειδητή η απόφαση της προς το άλλο πρόσωπο εάν της καλύπτει τις ανάγκες της.

Δεύτερο η υποτακτική βάζει τα όρια της. Και κάλο είναι τα όρια να συζητούνται από την πρώτη στιγμή. Όσο ο Κυρίαρχος άλλο τόσο και η υποτακτική έχουν όρια μέχρι που θέλει να φτάσουν την  σχέση τους και τι είναι αυτό που δεν θέλουν να δοκιμάσουν ποτέ.

Είναι πολύ σημαντικό η υποτακτική να θέσει τα όρια της από την αρχή της σχέσης. Έτσι θα δώσει την ευκαιρία στον Κυρίαρχο να αποφασίσει εάν θα την δεχθεί σαν υποτακτική ή όχι .Επίσης και ο Κυρίαρχος πρέπει να εκφράσει τα όρια του. Π.Χ εάν ο Κυρίαρχος λατρεύει το παιχνίδι με τις βελόνες και η υποτακτική ούτε να το φανταστεί δεν θέλει, είναι προφανές ότι αυτή η σχέση δεν πρόκειται να προχωρήσει.

Ένας άλλο λόγος που η υποτακτική πρέπει να πει τα όρια της στην αρχή της σχέσης, είναι ότι  έτσι δίνει την ευκαιρία στον Κυρίαρχο να ξέρει σε τι βάσεις πρέπει να δουλέψει. Δεν μπορεί σε κάθε sessionνα έχει την αμφιβολία εάν η υποτακτική το δεχθεί ή όχι. Εάν τα όρια τεθούν από την αρχή , τότε και Εκείνος ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει.

Ακόμα όμως και αν τα όρια έχουν τεθεί από την αρχή , η υποτακτική εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο. Και πως γίνετε αυτό? Με την χρήση της λέξης ασφαλείας. Φυσικά εδώ θα πρέπει να πω  ότι η υποτακτική θα πρέπει να είναι συνειδητοποιημένη ότι η χρήση της λέξης ασφαλείας θα είναι η εσχάτη λύση και ότι είναι απολυτά σίγουρη ότι δεν μπορεί να αντέξει παραπάνω. Όπως και να έχει όμως, με αυτό το δικαίωμα , η υποτακτική είναι , στην ουσία, αυτή που έχει τον έλεγχο.

Έχουν τον έλεγχο ακόμα στην απόφαση της να υπακούσει ή να παρακούσει μια εντολή. Η αποφασίσει  είναι πάντα δίκη της, γνωρίζοντας φυσικά ότι θα έχει συνέπειες για όποια απόφαση και αν πάρει. Αν παρακούσει οι συνέπειες θα είναι δυσάρεστες, Η επιλογή πάντα είναι δίκη της.

Επίσης έχουν τον έλεγχο της αποδέσμευσης τους. Αν η υποτακτική πάρει απόφαση ότι δεν θέλει να είναι άλλο στην σχέση , δεν μπορεί να μείνει. Κανείς, σχεδόν, Κυρίαρχος δεν θέλει να έχει μια υποτακτική που την αναγκάζει να είναι στην σχέση. Για αυτό το λόγο , ορισμένοι Κυρίαρχοι, βάζουν χρονικό όριο της σχέσης , ώστε να προσπαθήσουν και οι Δ/δυο να δουλέψουν για την σχέση και να δουν αν μπορούν να επιλύσουν όποια προβλήματα μπορεί να έχουν.

Πρέπει και ο Κυρίαρχος και η υποτακτική να συνειδητοποιήσουν , ότι τον πραγματικό έλεγχο της σχέσης τον έχει η υποτακτική. Αυτό, πιστεύω, θα κρατήσει την σχέση και ασφαλή και θα της δώσει χρόνο να αναπτυχθεί.

~Μ.Ο.~