Σελίδες

Love Has A Dark Side

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

 Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ ΈΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

Γιατί υπάρχουν και εφαρμόζονται οι ποινές σε μια σχέση D/s, ποιος ο ρόλος τους, ποιος δοκιμάζεται και τι συμβαίνει στο μυαλό ενός Κ και μιας υποτακτική;

Οι ποινές έχουν το ρόλο των συνεπειών, κάθε φορά που πράττουμε ή λέμε κάτι, υπάρχουν οι συνέπειες πάνω σε εμάς ή πάνω στους άλλους και ανάλογα τη σοβαρότητα είναι και το μέγεθος τους
Ένας Κ όταν θέτει μια ποινή δεν το κάνει για να σωφρονισει την υπό του, αλλά για να της επισημάνει το μέγεθος του ατοπηματως που υπέπεσε και τη σοβαρότητα αυτού σε σχέση με τον ίδιο ή ακόμα και με τον εαυτό της
Σε καμία περίπτωση μια ποινή δεν μπορεί και δεν πρεπει να λειτουργησει εκδικητικά ή ψυχαναγκαστικά απέναντι  στο υποκείμενο
Μια ποινή έχει τη μορφή και το ρόλο της διαπαιδαγώγησης και της έκφρασης της αγάπης, του πάθους και του πόθου  ανάμεσα στον Κύριο και την υπό του
Μεσα από το παιχνίδι αναδεικνύεται η σεξουαλική και ερωτικη ελξη, δεν μπορεί να ύπαρξει και δε πρέπει να υπάρχει ποινή χωρίς ερωτικό υπόβαθρο βασισμένο στην αγάπη του δημιουργού για το δημιούργημα του και τον σεβασμό , είναι ένα παιχνίδι βασισμένο σε ρόλους όπου θα πρέπει να είναι ευχάριστο και διεγερτικό για όλους ούτως ώστε, τελειώνοντας η υπό να έχει μάθει κάτι για τον εαυτό της και για τον Κύριο της έχοντας το αίσθημα της πληρότητας

Οταν εφαρμόζεται μια ποινή δοκιμάζονται και τα δυο μέρη
Σε μια υποτακτική δοκιμάζεται η εμπιστοσύνη της στο πρόσωπο του Κ της, η πίστη της σε αυτόν και η μεταμέλεια της απέναντι στο παράπτωμα
Σε ένα Κ δοκιμάζεται το κύρος του, οι αρχές του και οι σταθερότητα των αποφάσεων του και του λόγου του απέναντι στον πόνο σωματικο ή ψυχολογικό της υπό του
Πριν όλων όμως θα πρέπει ο Κ να είναι απόλυτα σίγουρος ότι η υπό του έχει κατανοήσει πλήρως το παράπτωμα και τη σοβαρότητα του, διαφορετικά θα είναι σαν να τιμωρούμε έναν τυφλό επειδή δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα χρωματα

 Τι συμβαίνει όμως στην ψυχοσύνθεση τους; πως βιώνουν όλο αυτό και τι αποτέλεσμα έχει πάνω τους Πριν, μετά και κατά τη διαρκεια;

Η πρώτη αντίδραση ενός Κ είναι να επαναφέρει στην τάξη την υπό του και να της δώσει τον χρόνο και τον χώρο να αντιληφθεί το λάθος της κρατώντας τις αποστάσεις, στη συνέχεια να ορίσει τις συνέπειες με γνώμονα πάντα τα όρια της ώστε να έχουν και αποτέλεσμα
Κατά τη διάρκεια η υπό θα πρέπει να νιώθει εμπιστοσύνη στον Κ της και στην επιλογή της, δεν πρέπει να νιώθει απειλή ώστε να μπορεί να αφήνεται στον Κ της

ΕΚΤΕΛΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΙΝΉ ΜΟΥ

Ήρθε η ώρα να υποστώ τις συνέπειες του λάθους μου, όσο δύσκολο και να μου είναι, ξέρω ότι φέρω όλη την ευθύνη, όχι τόσο γιατί έκανα το λάθος να αμφισβητησω τη θέση μου δίπλα Σας και τα κριτήρια Σας, όσο ότι υποβιβάσα από μόνη μου τη θέση μου
Η ποινή τριπλη και δικαιη ακόμα και μέσα από αυτή μου διδάξατε τον αυτοσεβασμό μου
Αρχικά στερώντας μου την ταυτότητα, εφόσον εγώ η ίδια με έβαλα σε υποδιαίστερη θέση από αυτή που εσείς είχατε ορίσει, τότε δεν είχα και δικαίωμα να έχω υπόσταση και ταυτότητα, έγινα ένα με τα αντικείμενα όπως εγώ η ίδια ορισα για μενα
Επομένως έχασα και όλα μου τα πλεονεκτήματα απαγορεύοντας μου να Σας απευθύνομαι σε πρώτο πρόσωπο και να σας αποκαλώ μόνο Κυριο
Αυτά τα δύο σκέλη ήταν και τα πιο δύσκολα σε συναισθηματικό και ψυχολογικό επίπεδο και για τους δύο μας
Ομως υπάρχει και το τρίτο σκέλος που είναι η σωματική τιμωρία, δύσκολη αλλά πολύ πιο εύκολη από την συναισθηματική απαξίωση
Για άλλη μια φορά μου εξηγησατε τι έκανα, ποιο το λάθος μου και τι ακριβώς θα ακολουθούσε
Μαστίγωμα...
δεν έχει σημασία αν ήταν 20 ή  30 ή 50 σημασια έχει ότι για κάθε μία μου δίνατε και ένα λόγο, το γιατί και παρ'όλο  που έχασα το δικαίωμα να Σας κοιτάω, ούτε για ένα λεπτό δεν μου στερησατε την αγάπη Σας, την φροντίδα Σας και τον σεβασμό Σας
Και όταν όλα τελείωσαν φροντίσατε με αγάπη τα πονεμένα μου μέρη, τα φιλησατε και τα χαιδεψατε περνοντας μαζί Σας τον πόνο
Εξηγώντας μου ξανά με υπομονή το λάθος μου και ακούγοντας με, με προσοχή
Δεν Σας ενδιέφερε μια συγνωμη στο πρόσωπο Σας τόσο, όσο η συγνωμη στον ίδιο μου τον εαυτό, γι αυτό  παρ'όλο που δεν Σας κοιτούσα ένιωθα με κάθε κύτταρο μου τον πόνο Σας για μενα, για τον πόνο μου και πόσο δύσκολο ήταν και για Εσάς
Και όταν μετά με πηρατε από το χέρι και με τοποθετησατε ξανά στη θέση που είχατε ορίσει με κάνατε να νιώσω ότι δικαίως την κατέχω διδάσκοντας μου τον αυτοσεβασμό
Σας ευχαριστώ πολύ Κυριε που δεν με αφήσατε να ξεχάσω την αξία μου και τη θέση μου δίπλα Σας

A.S.

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

I grab this rose from the stem Regardless of thorns What implacable sink in my skin. Ache. Stabbing. The same as your words. The same as your silences. F☆Zogra