Συναίνεση
Όποιος έχει ζήσει bdsm για κάποιο χρονικό διάστημα έχει ακούσει κάποιες αναφορές για μια κατάσταση που υπερβαίνει τα όρια, η οποία υπερβαίνει κάποιο όριο. Πολλές υπο περιγράφουν αυτές τις στιγμές φυσικά, σαν να ήταν τα προνόμια του ντομ.
Πρόκειται για καταστάσεις όπου ο ντομ επιβάλλει τη θέλησή του, είτε μέσω της επαγωγής είτε της βίας, και η υπο υποστηρίζει ότι πρέπει να αποδεχθεί ή ότι είναι το δικαίωμα του δώρου.
Αυτό καταλήγει να ευνοεί κάποιες υπερβολές, πράγματα που υπερβαίνουν τη συναίνεση, το συμφωνημένο, το επιτρεπόμενο.
Πρόκειται για καταστάσεις που ορίζονται ως έγκλημα, επειδή χρησιμοποιούν βία ή άλλα κόλπα για να επιβάλουν τη θέλησή τους χωρίς καμία συναίνεση.
Ναι, έγκλημα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλά υποβρύχια το αναφέρουν με επινοητικότητα, σαν να ήταν το δικαίωμα του κυρίαρχου να το κάνει. Κάποιοι μιλούν ακόμη και στα επιτεύγματα, ξεπερνώντας όταν μέσα τους υπονομεύονται από τη μετάνοια, την αμφιβολία και την ανασφάλεια.
Δεν μιλάω, φυσικά, για καταστάσεις όπου το υποβρύχιο απειλείται, εκβίασε και γνωρίζει ότι βρίσκεται σε κίνδυνο και δεν βλέπει καμία εναλλακτική λύση, αυτό είναι το έγκλημα περισσότερο από καλά χαρακτηρίζεται και ευρέως καταδικασμένο, ομοφωνία στη μέση.
Μιλώ για τις καταστάσεις όπου η συναίνεση έχει λήξει, όπου η υπο δεν έχει πλήρη κατανόηση του γεγονότος, όπου η υπο συχνά αστοχεί όσο και ο κυρίαρχος.
Αν δεις τον εαυτό σου να εμπλέκεται σε μια κατάσταση όπου τα πράγματα συνήθως βγαίνουν εκτός ελέγχου και το επιτρέπεις. Αν δεις τον εαυτό σου σε μια ασταθή σχέση και παραμείνεις μέσα. Αν έχετε βιώσει καταστάσεις όπου η εμπιστοσύνη έχει αγνοηθεί και οι ανάγκες σας δεν έχουν ληφθεί υπόψη και το αντιμετωπίζουν φυσικά, έχετε επίσης ενοχές.
Έχουμε ακούσει αναφορές για πραγματικούς βιασμούς και βία σαν να ήταν εγγενείς στο bdsm. Είναι εγκλήματα. Ζούμε σύμφωνα με κανόνες που στην απλότητα μας δίνουν κάθε προστασία που χρειαζόμαστε ακριβώς για να αποτρέψουμε τέτοιες καταστάσεις να συμβούν.
Δεν νομίζω ότι είναι φυσιολογικό να ακούς αναφορές για κάποια υπο λες και αυτό που συνέβη ήταν το φυσικό δικαίωμα του ντομ, σαν να ήταν δυνατόν να το αναλύσουμε μέσα σε bdsm οπτική.
Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι να βλέπω ότι αυτό συμβαίνει (ή έχει συμβεί) συχνά, σε μόνιμες σχέσεις, όπου η υπο σε καμία στιγμή δεν αξίζει τα δικαιώματά του. Και μιλάω για δικαιώματα πέρα από τον bdsm. Χειροπέδες ναι, αλλά στους ενόχους.
Υπο που ζουν αυτό και επιτρέπουν, χωρίς να είναι υπό απειλή ή εκβιασμό, πρέπει να γίνει αναθεώρηση στα λογικά τους, να μιλάνε πολύ για την τρέλα του το και του,, αλλά είναι κρίσιμο όταν αυτή η τρέλα Από μέρος της υπο. Είναι πολύ εύκολο, άνετο να δείχνεις στον ντομ και να λες ότι ήταν αυτός. Και εσύ που έζησες τη σχέση με διαρκή τρόπο επιτρέποντας τα πάντα;
Παρατήρησε ότι μιλάω για σχέσεις όπου δεν υπήρχαν απειλές ή εκβιασμοί, σχέσεις όπου η υπο θα μπορούσε να ζητήσει την άδεια και να πάει σπίτι, ή ανάλογα με την περίπτωση, στο αστυνομικό τμήμα...
Ας σταματήσουμε τη φαντασία, καταστάσεις όπως αυτή χαρακτηρίζουν τα εγκλήματα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αν το επιτρέψεις, θα είσαι συνένοχος και θύμα. Τότε μην παραπονιέσαι για τις συνέπειες...
Χρειαζόμαστε λογική, αλλά όλοι όσοι εμπλέκονται...
Όποιος έχει ζήσει bdsm για κάποιο χρονικό διάστημα έχει ακούσει κάποιες αναφορές για μια κατάσταση που υπερβαίνει τα όρια, η οποία υπερβαίνει κάποιο όριο. Πολλές υπο περιγράφουν αυτές τις στιγμές φυσικά, σαν να ήταν τα προνόμια του ντομ.
Πρόκειται για καταστάσεις όπου ο ντομ επιβάλλει τη θέλησή του, είτε μέσω της επαγωγής είτε της βίας, και η υπο υποστηρίζει ότι πρέπει να αποδεχθεί ή ότι είναι το δικαίωμα του δώρου.
Αυτό καταλήγει να ευνοεί κάποιες υπερβολές, πράγματα που υπερβαίνουν τη συναίνεση, το συμφωνημένο, το επιτρεπόμενο.
Πρόκειται για καταστάσεις που ορίζονται ως έγκλημα, επειδή χρησιμοποιούν βία ή άλλα κόλπα για να επιβάλουν τη θέλησή τους χωρίς καμία συναίνεση.
Ναι, έγκλημα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλά υποβρύχια το αναφέρουν με επινοητικότητα, σαν να ήταν το δικαίωμα του κυρίαρχου να το κάνει. Κάποιοι μιλούν ακόμη και στα επιτεύγματα, ξεπερνώντας όταν μέσα τους υπονομεύονται από τη μετάνοια, την αμφιβολία και την ανασφάλεια.
Δεν μιλάω, φυσικά, για καταστάσεις όπου το υποβρύχιο απειλείται, εκβίασε και γνωρίζει ότι βρίσκεται σε κίνδυνο και δεν βλέπει καμία εναλλακτική λύση, αυτό είναι το έγκλημα περισσότερο από καλά χαρακτηρίζεται και ευρέως καταδικασμένο, ομοφωνία στη μέση.
Μιλώ για τις καταστάσεις όπου η συναίνεση έχει λήξει, όπου η υπο δεν έχει πλήρη κατανόηση του γεγονότος, όπου η υπο συχνά αστοχεί όσο και ο κυρίαρχος.
Αν δεις τον εαυτό σου να εμπλέκεται σε μια κατάσταση όπου τα πράγματα συνήθως βγαίνουν εκτός ελέγχου και το επιτρέπεις. Αν δεις τον εαυτό σου σε μια ασταθή σχέση και παραμείνεις μέσα. Αν έχετε βιώσει καταστάσεις όπου η εμπιστοσύνη έχει αγνοηθεί και οι ανάγκες σας δεν έχουν ληφθεί υπόψη και το αντιμετωπίζουν φυσικά, έχετε επίσης ενοχές.
Έχουμε ακούσει αναφορές για πραγματικούς βιασμούς και βία σαν να ήταν εγγενείς στο bdsm. Είναι εγκλήματα. Ζούμε σύμφωνα με κανόνες που στην απλότητα μας δίνουν κάθε προστασία που χρειαζόμαστε ακριβώς για να αποτρέψουμε τέτοιες καταστάσεις να συμβούν.
Δεν νομίζω ότι είναι φυσιολογικό να ακούς αναφορές για κάποια υπο λες και αυτό που συνέβη ήταν το φυσικό δικαίωμα του ντομ, σαν να ήταν δυνατόν να το αναλύσουμε μέσα σε bdsm οπτική.
Αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι να βλέπω ότι αυτό συμβαίνει (ή έχει συμβεί) συχνά, σε μόνιμες σχέσεις, όπου η υπο σε καμία στιγμή δεν αξίζει τα δικαιώματά του. Και μιλάω για δικαιώματα πέρα από τον bdsm. Χειροπέδες ναι, αλλά στους ενόχους.
Υπο που ζουν αυτό και επιτρέπουν, χωρίς να είναι υπό απειλή ή εκβιασμό, πρέπει να γίνει αναθεώρηση στα λογικά τους, να μιλάνε πολύ για την τρέλα του το και του,, αλλά είναι κρίσιμο όταν αυτή η τρέλα Από μέρος της υπο. Είναι πολύ εύκολο, άνετο να δείχνεις στον ντομ και να λες ότι ήταν αυτός. Και εσύ που έζησες τη σχέση με διαρκή τρόπο επιτρέποντας τα πάντα;
Παρατήρησε ότι μιλάω για σχέσεις όπου δεν υπήρχαν απειλές ή εκβιασμοί, σχέσεις όπου η υπο θα μπορούσε να ζητήσει την άδεια και να πάει σπίτι, ή ανάλογα με την περίπτωση, στο αστυνομικό τμήμα...
Ας σταματήσουμε τη φαντασία, καταστάσεις όπως αυτή χαρακτηρίζουν τα εγκλήματα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αν το επιτρέψεις, θα είσαι συνένοχος και θύμα. Τότε μην παραπονιέσαι για τις συνέπειες...
Χρειαζόμαστε λογική, αλλά όλοι όσοι εμπλέκονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου