Ποτε αλλοτε δεν εχω συμφωνησει πιο πολυ με κατι τετοιο...ανθρωπε μου...
Aληθεια σου λεω...
Εκει οπου υπαρχει το δουναι κ λαβειν ανθρωπος πισω να μην κανει κ να μην φοβαται..κλισε θα μου πεις μα ποσοι το ακολουθουν?..μονο να λαμβανουν θελουν...
Το αληθινο...το στηριζεις..το θωρακιζεις..το προσεχεις κ το κανεις δικο σου...να σε θεωρεις κ τυχερο...
Τοτε φτανει η ωρα που το δωριζεις σε καποιον αλλο ανθρωπο...τοσο σημαντικο δωρο σε κεινον που σε κανει να νιωθεις..δε το στερεις..
Προσεξε τι λεω ομως...στον ανθρωπο που σε κανει να νιωθεις....που ειναι πραγματικα πλαι σου...που ποτε δεν απεστρεψε το βλεμμα του γτ πολυ απλα νιωθει τυφλος οταν δεν σε βλεπει...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που καποτε ηταν κοντα σου...κ σε γεμιζαν λογια ψευτικα περι μονιμης παραμονης στο πλευρο σου...?.αλλωστε το παντα δεν υφισταται....επελεξαν κ εφυγαν...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που ξεχασαν οτι ξενυχτουσες μαζι τους απλα κ μονο για να τους μιλας....?...επελεξαν κ χαθηκαν σε μια νυχτα...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που ηθελαν να σε κανουν να πιστεψεις....κ εν τελει εφτασαν να μην σε πιστευουν οι ιδιοι....? Επελεξαν....κ τραφηκαν με την καλοσυνη σου...με κατι λιγο απο το φως σου...
Τα μουτρα σου λοιπον γνωρισαν τα χαστουκια...μα ενα θα σου πω...ο πονος ειναι παροδικος και μαθημα διδαχτηκες...το καλο μεσα στο κακο...που λεει κ μια σοφη ψυχη...
Δε δειλιασες να πεις εδω ειμαι...κανω τα βηματα που θελω...μα απεναντι ανθρωπος σαν εσενα να σταθει...
Τοσο αληθινος....αγερωχος να στεκεται...πιστη να φερει η υπαρξη του...και φτερα να σε κλεισει μεσα...
Ζησε το αληθινο και πληροτητα θα γνωρισεις...
Ζησε το ψευτικο και μαθημα θα κερδισεις...
Διοτι ξερεις ανθρωπε μου...το ζητουμενο ειναι ενα...
Στο ταυτοχρονο δε κανεις πισω...αρκει να ειναι ταυτοχρονο...συνεχες...αδιαβλητο...ατσαλινο...και να σε ανθιζει...σαν λουλουδι την ανοιξη...να σε δροσιζει σαν νερο πηγης το καλοκαιρι...να σε ταξιδευει οπως τα φυλλα του φθινοπωρου που τα παιρνει ο ανεμος....να σε ζεσταινει σαν αφεψημα μεσα στο ψυχος του χειμωνα...
Εκει προσεχε ....μην νομισεις κατι αλλο απ αυτο που υφισταται...προσεξε το ....κενο.
Οσο μπορεις...να σε προσεχει
Aληθεια σου λεω...
Εκει οπου υπαρχει το δουναι κ λαβειν ανθρωπος πισω να μην κανει κ να μην φοβαται..κλισε θα μου πεις μα ποσοι το ακολουθουν?..μονο να λαμβανουν θελουν...
Το αληθινο...το στηριζεις..το θωρακιζεις..το προσεχεις κ το κανεις δικο σου...να σε θεωρεις κ τυχερο...
Τοτε φτανει η ωρα που το δωριζεις σε καποιον αλλο ανθρωπο...τοσο σημαντικο δωρο σε κεινον που σε κανει να νιωθεις..δε το στερεις..
Προσεξε τι λεω ομως...στον ανθρωπο που σε κανει να νιωθεις....που ειναι πραγματικα πλαι σου...που ποτε δεν απεστρεψε το βλεμμα του γτ πολυ απλα νιωθει τυφλος οταν δεν σε βλεπει...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που καποτε ηταν κοντα σου...κ σε γεμιζαν λογια ψευτικα περι μονιμης παραμονης στο πλευρο σου...?.αλλωστε το παντα δεν υφισταται....επελεξαν κ εφυγαν...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που ξεχασαν οτι ξενυχτουσες μαζι τους απλα κ μονο για να τους μιλας....?...επελεξαν κ χαθηκαν σε μια νυχτα...
Τι να τους κανεις τους ανθρωπους που ηθελαν να σε κανουν να πιστεψεις....κ εν τελει εφτασαν να μην σε πιστευουν οι ιδιοι....? Επελεξαν....κ τραφηκαν με την καλοσυνη σου...με κατι λιγο απο το φως σου...
Τα μουτρα σου λοιπον γνωρισαν τα χαστουκια...μα ενα θα σου πω...ο πονος ειναι παροδικος και μαθημα διδαχτηκες...το καλο μεσα στο κακο...που λεει κ μια σοφη ψυχη...
Δε δειλιασες να πεις εδω ειμαι...κανω τα βηματα που θελω...μα απεναντι ανθρωπος σαν εσενα να σταθει...
Τοσο αληθινος....αγερωχος να στεκεται...πιστη να φερει η υπαρξη του...και φτερα να σε κλεισει μεσα...
Ζησε το αληθινο και πληροτητα θα γνωρισεις...
Ζησε το ψευτικο και μαθημα θα κερδισεις...
Διοτι ξερεις ανθρωπε μου...το ζητουμενο ειναι ενα...
Στο ταυτοχρονο δε κανεις πισω...αρκει να ειναι ταυτοχρονο...συνεχες...αδιαβλητο...ατσαλινο...και να σε ανθιζει...σαν λουλουδι την ανοιξη...να σε δροσιζει σαν νερο πηγης το καλοκαιρι...να σε ταξιδευει οπως τα φυλλα του φθινοπωρου που τα παιρνει ο ανεμος....να σε ζεσταινει σαν αφεψημα μεσα στο ψυχος του χειμωνα...
Εκει προσεχε ....μην νομισεις κατι αλλο απ αυτο που υφισταται...προσεξε το ....κενο.
Οσο μπορεις...να σε προσεχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου